หลักการเลือกตำแหน่งประตูของแม่พิมพ์หล่อโลหะสำหรับยานยนต์

ในการออกแบบแม่พิมพ์ฉีดขึ้นรูปยานยนต์ การเลือกตำแหน่งประตูมักถูกจำกัดด้วยปัจจัยต่างๆ เช่น ประเภทของโลหะผสม โครงสร้างและรูปร่างของการหล่อ การเปลี่ยนแปลงความหนาของผนัง การเสียรูปของการหดตัว ประเภทเครื่องจักร (แนวนอนหรือแนวตั้ง) และข้อกำหนดการใช้งานการหล่อดังนั้นสำหรับชิ้นส่วนที่หล่อขึ้นรูป ตำแหน่งประตูในอุดมคติจึงหาได้ยากในบรรดาปัจจัยเหล่านี้ที่ต้องพิจารณา ตำแหน่งประตูสามารถกำหนดได้โดยการตอบสนองความต้องการหลักเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับความต้องการพิเศษบางอย่าง

ตำแหน่งประตูของแม่พิมพ์หล่อโลหะในยานยนต์อันดับแรกถูกจำกัดด้วยรูปร่างของชิ้นส่วนหล่อโลหะ ขณะเดียวกันก็พิจารณาปัจจัยอื่นๆ ด้วย

(1) ตำแหน่งเกตควรอยู่ในตำแหน่งที่กระบวนการเติมของเหลวโลหะ Z สั้น และระยะห่างไปยังส่วนต่างๆ ของโพรงแม่พิมพ์อยู่ใกล้ที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อลดความบิดเบี้ยวของเส้นทางการบรรจุ และหลีกเลี่ยงการออกนอกทางมากเกินไปจึงแนะนำให้ใช้ประตูกลางให้มากที่สุด

(2) การวางตำแหน่งประตูของแม่พิมพ์หล่อรถยนต์ที่ส่วนหนา Z ของผนังหล่อตายจะเอื้อต่อการส่งผ่านแรงดันสุดท้าย Zขณะเดียวกันประตูจะอยู่บริเวณผนังหนา เหลือพื้นที่ไว้เพื่อเพิ่มความหนาของประตูด้านใน

(3) ตำแหน่งของประตูควรตรวจสอบให้แน่ใจว่าการกระจายของช่องอุณหภูมิของโพรงเป็นไปตามข้อกำหนดของกระบวนการ และพยายามให้เป็นไปตามเงื่อนไขการเติมสำหรับการไหลของของเหลวโลหะไปยังปลายสุดของ Z

(4) ตำแหน่งประตูของแม่พิมพ์หล่อรถยนต์อยู่ที่ตำแหน่งที่ของเหลวโลหะเข้าไปในโพรงแม่พิมพ์โดยไม่มีกระแสน้ำวนและไอเสียเรียบซึ่งเอื้อต่อการกำจัดก๊าซในโพรงแม่พิมพ์ในทางปฏิบัติการผลิต การกำจัดก๊าซทั้งหมดเป็นเรื่องยากมาก แต่เป็นการพิจารณาการออกแบบที่จะพยายามกำจัดก๊าซให้ได้มากที่สุดตามรูปร่างของการหล่อปัญหาเรื่องไอเสียควรได้รับความสนใจเป็นพิเศษกับการหล่อที่มีข้อกำหนดเรื่องความหนาแน่นของอากาศ

(5) สำหรับการหล่อแบบกล่อง ตำแหน่งเกตสามารถวางไว้ภายในระยะฉายของการหล่อได้หากประตูเดียวเต็มไปหมด ก็ไม่จำเป็นต้องใช้หลายประตู

(6) ตำแหน่งประตูของแม่พิมพ์หล่อรถยนต์ควรอยู่ใกล้กับบริเวณที่การไหลของโลหะไม่ส่งผลกระทบโดยตรงต่อแกนให้มากที่สุด และควรหลีกเลี่ยงไม่ให้การไหลของโลหะกระทบแกน (หรือผนัง) ).เนื่องจากหลังจากกระแทกแกนกลาง พลังงานจลน์ของโลหะหลอมละลายจะกระจายตัวอย่างรุนแรง และยังง่ายต่อการก่อตัวเป็นหยดที่กระจัดกระจายซึ่งผสมกับอากาศ ส่งผลให้เกิดข้อบกพร่องในการหล่อเพิ่มขึ้นหลังจากที่แกนกลางถูกกัดเซาะ จะทำให้เกิดการเกาะติดของเชื้อรา และในกรณีที่รุนแรง พื้นที่ที่ถูกกัดเซาะจะทำให้เกิดภาวะซึมเศร้า ซึ่งส่งผลต่อการถอดแบบหล่อ

(7) ตำแหน่งเกตควรอยู่ในตำแหน่งที่สามารถถอดหรือเจาะเกตได้ง่ายหลังจากการหล่อขึ้นรูป

(8) สำหรับชิ้นส่วนหล่อขึ้นรูปที่ต้องการความแน่นของอากาศหรือไม่อนุญาตให้มีรูพรุน ควรวางรางด้านในไว้ที่ตำแหน่งที่ของเหลวโลหะ Z สามารถรักษาแรงดันได้ตลอดเวลา